چشم شوی (Eyewasher) یکی از تجهیزات حفاظت فردی و یکی از وسایل کمک های اولیه است که در ایستگاه های شستشوی چشم یا به صورت پرتابل در جعبه کمک های اولیه استفاده می شود.
اکثر کیت های شستشوی چشم از آب تصفیه شده یا نگهداری شده یا محلول نمکی تشکیل شده اند و برخی شامل داروهای مسکن یا الکل برای کمک به پاکسازی و از بین بردن مواد مضر هستند.
مؤسسه استاندارد ملی آمریکا (ANSI) استانداردها و مقرراتی را برای ماهیت چشم شوی و همچنین قرار دادن آن در محل کار، نگهداری و استفاده مناسب ارائه می کند.
ANSI بیان می کند که اولین پاسخ برای آسیب شیمیایی چشم یا ذرات به دام افتاده در چشم، شستشوی چشم با آب است. طبق استاندارد ANSI، این ممکن است آب آشامیدنی، آب نگهداری شده، محلول نمکی یا هر محلول مورد قبول پزشکی دیگری باشد. قوانین محلی ممکن است برای برخی از مواد تشکیل دهنده اعمال شود.
ایستگاه های چشم شوی باید در نزدیکی محل خطرات شیمیایی چشم قرار گیرند. یک کارگر آسیب دیده نباید بیش از 10 ثانیه طول بکشد تا به محل شستشوی چشم برسد، به این معنی که آن را تقریباً 55 فوت از محل کار قرار دهید (با فرض اینکه هیچ مانع عمده ای وجود نداشته باشد).
کارفرمایانی که مایلند بدانند که آیا باید برای کارمندان خود چشم شوی ارائه دهند، میتوانند با بررسی برگه های اطلاعات ایمنی (SDS) برای مواد شیمیایی مورد استفاده در محل کار خود شروع کنند. SDS مشخص می کند که آیا کیت شستشوی چشم یا سایر اقدامات ایمنی باید وجود داشته باشد.