هارنس یا کمربند ایمنی کار در ارتفاع
هارنس ایمنی یکی از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) است. این وسیله برای جلوگیری از سقوط و محافظت از افرادی که در ارتفاعات کار می کنند طراحی شده است. معمولا در صنایع ساخت و ساز، معدن، تعمیر و نگهداری، شرایطی که کارگران در معرض خطر سقوط هستند. کمربند ایمنی به افراد کمک می کند تا از طریق بندهای متصل به هارنس هنگام سقوط فرد را بگیرد یا در فضاهای بسته و کوچک در صورت گیر کردن فرد را بیرون بکشد.
کاربردهای اصلی کمربند ایمنی یا هارنس چیست
- حفاظت از سقوط : استفاده اولیه از هارنس و کمربند ایمنی محافظت از افرادی که در ارتفاع و روی داربست ها کار می کنند در مقابل سقوط است. هارنس باید به درستی پوشیده شود و به یک نقطه لنگر ایمن متصل شود، هارنس از سقوط و برخورد کارگران با زمین یا سایر خطرات دیگر جلوگیری می کند.
- موقعیت کاری: در برخی شرایط، کارگران باید موقعیت خاصی را در حین کار در ارتفاع حفظ کنند. کمربند ایمنی را می توان همراه با تجهیزات اضافی مانند لنیارد یا دستگاه های تنفسی استفاده کرد و به افراد این امکان را می دهد که در حین انجام وظایف خود موقعیتی پایدار و با ثباتی داشته باشد.
- عملیات نجات: کمربند ایمنی به افرادی که در ارتفاعات کار می کنند این امکان را می دهد که حین عملیات نجات یا کار بر روی سطوح عمودی با ایست یا بالا و پایین کشیدن فرد عملیات فرود یا نجات را کنترل شده انجام دهند.
- ورود به فضاهای بسته و محصور: ایمنی در فضاهای بسته ای مانند مخازن، تونل، سیلوها بسیار با اهمیت است. هنگام ورود به این فضاها اصولا دستگاه های تنفسی، بند ایمنی برای نحات فردی دیگر به همراه افراد است که با کمک هارنس ایمنی به آنها بسته می شود. اگر در شرایط خطرناکی قرار گیرند از طریق بندهای متصل به هارنس فرد را از تونل خارج می کنند یا در صورتیکه قصد نجات فرد آسیب دیده ای را داشته باشند از طریق هارنس ها و بندهای متصل فرد را بیرون می کشند.
هارنس ایمنی کراتوس مدل FA1020201 که با نام های کمربند ایمنی، بند ایمنی هم شناخته شده می شود. دارای 4 قلاب دستی و 2 قلاب اتوماتیک است. در سایزهای S - L در دسترس است. جنس قسمت های پارچه ای از پلی استر، اتصالات فلزی از جنس فولاد است که بندها دارای خاصیت کشسانی هم هستند. دارای اتصالاتی است که به طور استراتژیک برای بهینه سازی عملکرد و ایمنی برای فرد پوشنده کاربرد دارد که شامل اتصالات پشتی، جانبی، جناغ سینه، زیرین و شکمی است. هدف از این اتصالات توزیع نیرو ناشی از سقوط یا توقف ناگهانی به طور مساوی در سرتاسر بدن است تا به کاهش خطر و آسیب بیانجامد.
اتصالات کمربند ایمنی
- اتصال جناغی: برای اهداف توقف سقوط استفاده می شود. این اتصال به کاهش خطر ناشی از حرکت بیش از حد رو به جلو در هنگام سقوط کمک می کند. به ویژه برای فعالیت هایی که کارگر ممکن است به جلو خم شده باشد یا وظایف کاری را در حالت خمیده انجام دهد، موثر است.
- اتصال شکمی: نقطه اتصال شکمی قسمت زیرین یا ناحیه شکم فرد استفاده کننده قرار می گیرد. هدف از این اتصال ایجاد ثبات در طول فعالیت های کاری است که شامل کند کردن حرکت عمودی و یا کنترل فرود است. معمولاً در کارهایی مانند تمیز کردن پنجره، بالا رفتن از برج استفاده می‌شود.
- اتصال پشتی: این اتصال روی شانه ها تا پشت کمر را پوشش می دهد. هنگامی که فرد در حال سقوط است، نقطه اتصال پشتی نیروها را در پشت و شانه ها توزیع می کند و خطر آسیب را کاهش می دهد. در اتصال پشتی هارنس امکان اتصال لنیارد یا طناب نجات را فراهم می کند.
- اتصال جانبی: نقاط اتصال جانبی در طرفین مهار ایمنی در ناحیه لگن قرار دارد. نقاط اتصال جانبی را می توان برای اهداف مختلفی مانند اتصال ابزار یا تجهیزات، موقعیت یابی یا عملیات نجات استفاده کرد.
